Auteur: Karen

Toen ik 18 was werd de diagnose POF gesteld. Later werd het POI genoemd want Insufficiëntie klinkt schijnbaar leuker dan Falen. Als jonge studente was ik ineens bezig met zaken die helemaal niet bij mijn leven op dat moment pasten. Als ik een opvlieger had maakten mensen wel eens grapjes ‘ben je in de overgang ofzo’ of ‘16 and pregnant’ moeten kijken met vriendinnen, ook al zo’n feest. Ze wisten niet beter, want ik vond het lastig om te vertellen. Een paar jaar geleden organiseerde Erasmus MC een dag voor vrouwen die om allerlei redenen vervroegd in de overgang zijn gekomen. Ik besloot op het laatste moment toch maar te gaan. Dit was een goeie move. Alleen al het feit dat daar zoveel vrouwen van alle leeftijden rondwandelden met hetzelfde probleem, deed mij beseffen: “ik ben helemaal niet de enige!’’ Het voelde goed om met anderen over de effecten van POI te kunnen praten maar ook om er met elkaar om te kunnen lachen! Je herkent toch min of meer dezelfde sores. Dit heeft erin geresulteerd dat we deze vereniging zijn gestart. Ik hoop dat we hiermee iedereen die op welke leeftijd dan ook te vroeg in de overgang is gekomen, kunnen laten voelen: je bent niet alleen!

(geschreven door Iris)

Vandaag ben ik 34 geworden en het voelt gek. Ik zal uitleggen waarom….In de ogen van sommige vriendinnen ben ik oud terwijl er collega’s zijn die mij een jong blompje vinden. In de ogen van mijn moeder gaat alles snel. Terwijl het voor haar ook als de dag van gisteren voelt dat ze mij eruit perste in het ziekenhuis.

Sinds ik weet dat ik POI heb voel ik mij op momenten erg oud. Als ik 5km heb hardgelopen en mijn heupen stram voelen. Als ik op de grond heb zitten spelen met de dochter van een vriendin en ik na 15 minuten elke pees in mijn lichaam lijk te voelen. Als ik ’s ochtends wakker word en het gevoel heb dat ik nog 10 uur kan slapen.

Maar er zijn veel meer momenten dat ik mij jong voel. Als ik door het bos loop en die typische boslucht ruik. Als ik koffie drink met mijn geliefde. Als ik in de keuken sta en voor mijzelf iets heerlijks kook. Of als ik mijn hardloopschoenen aantrek en trots op mijzelf ben.

Ik ben van binnen misschien 60 maar er zijn zoveel momenten dat ik mij 34 of jonger voel. Ik ga niet stil staan bij elk pijntje maar geniet van alle momenten dat de pijntjes er niet zijn.  En geloof me: op 34 jarige leeftijd zijn dat heel veel momenten. En ja, daar proost ik op!

Voor veel mensen zijn de feestdagen een moment van samen zijn, familie, eten en plezier. Voor de ander juist een moment van ergenis, verplichtingen en moeten.

We zijn allemaal anders en de feestdagen beleven we allemaal anders.

Zo beleeft ook elke vrouw met POI de feestdagen anders. De één zal er geen moment bij stil staan en volledig opgaan in kerst terwijl de ander met tranen in haar ogen een glas wijn drinkt. Ik hoop dat we elkaar tot steun kunnen zijn en dat zowel geluk en verdriet er mogen zijn. Laten we een (digitale) arm om elkaar heen leggen en aan één woord genoeg hebben. POI is soms of best vaak klote. Of het nou kerst is of niet. Maar op sommige dagen voelen we het heftiger dan de andere. Laat de tranen lopen onder het mom van “ik kijk naar all you need is love” of zeg het tegen de mensen om je heen dat je je klote voelt. Welk verdriet er ook is, het mag er zijn. Juist met kerst.

Groot nieuws!!! We hebben een prachtige folder en binnenkort ligt deze folder in alle ziekenhuizen waar vrouwen met POI komen.
We hopen meer vrouwen te bereiken die ook vervroegd in de overgang zijn en ons samen hard te maken voor een beter gevoel en betere zorg.

POI Patientenvereniging

Deze week werd een grote studie gepubliceerd die alle studies naar diabetes en vervroegde overgang bij elkaar heeft geanalyseerd. Ze hebben in total 13 studies over dit onderwerp samen genomen en deze resultaten bekeken. In deze studie namen ze vrouwen die voor 40 jaar in de overgang waren, vrouwen die voor 45 jaar in de overgang waren en vergeleken deze aantallen met vrouwen die na 45 jaar in de overgang kwamen. In totaal deden 191762 vrouwen mee aan deze studie.
Zowel vrouwen met POI (voor 40 jaar in de overgang) en vrouwen voor 45 jaar in de overgang hadden een verhoogd risico op diabetes type 2.
Dit verhoogde risico op diabetes type 2 werd ook gevonden bij vrouwen die juist laat in de menopauze kwamen.
Dit verhoogde risico leek niet te maken te hebben met het gewicht van de vrouwen die meededen in de studie (omdat overgewicht vaak een relatie heeft met diabetes type 2).

De schrijvers van het artikel denken dat dit risico wellicht iets te maken heeft met het feit dat vrouwen die vervroegd in de overgang zijn minder lang bloot gesteld worden aan oestrogenen. Oestrogenen lijken een beschermend effect te hebben. Het kan ook te maken hebben met het feit dat vrouwen die in de overgang komen iets meer vet rond hun middel krijgen. Vet rond de middel is een risico factor voor diabetes. Andere studies vonden een beschermend effect op het gebruik van bijv. Livial en Femoston op het ontwikkelen van diabetes.
Het artikel geeft het advies dat gezien dit verhoogd risico, vrouwen met POI goed voor zichzelf moeten zorgen: sporten en niet roken zijn daarbij erg belangrijk. Ook moet het bloed regelmatig gecheckt worden zodat er op tijd actie ondernomen kan worden mocht je suiker waardes afwijken.

Link naar het volledige engelstalige artikel: artikel

Van 5 tot 11 November 2018 heeft Freya aandacht gegeven aan de week van de vruchtbaarheid, een Europees initiatief. Het thema van deze week was: doorbreek de stilte.

1 op de 6 mensen heeft te maken met vruchtbaarheidsproblemen maar vaak weten we dat zelfs niet van mensen in  onze eigen omgeving. Freya vroeg daarom om het bericht over deze week te delen op je social media kanaal, bijvoorbeeld op facebook.

Ik hoorde verschillende reacties op deze actie: mensen die er helemaal achter stonden maar ook mensen die weerstand merkten bij zichzelf.

misschien zou het goed zijn als ik er met anderen over praat

Voor iedereen  zal het anders zijn maar wat ik vaak terug hoor is dat mensen eenzaam zijn en zich niet begrepen voelen als het gaat over de vervroegde overgang.

Ik praat er zelf echt niet elke week over maar met een klein groepje vriendinnen bespreek ik dingen die mij dwars zitten of waar ik mij zorgen over maak. Het zijn allemaal vrouwen tussen de 28 en 33 die niet in de overgang zijn maar wel mijn vriendin zijn. Ze hoeven de overgang niet te snappen, maar mijn boosheid of frustratie snappen ze wel.
Die hebben ze allemaal wel eens in het dagelijks leven.
Ik ben niet iemand die de post van Freya zal delen op mijn social media omdat ik het niet met een oud klasgenoot van de basisschool hoef te bespreken.
Maar wellicht kunnen we beginnen ons kringetje mensen iets uit te breiden en iemand in vertrouwen te nemen die voor ons belangrijk is.

 

In  maart dit jaar publiceerde het AD dit artikel met daarin het verhaal van:

• Rob en Bente  hebben zoon Ibbe gekregen via eiceldonatie
• Lotte die eicellen doneerde aan een kennis
• Marianne die niet zwanger raakte na eiceldonatie
• Astrid die eicellen kreeg van zus Karin

https://www.ad.nl/lifestyle/enlsquo-wil-jij-een-ei-van-mij-enrsquo~a76980ea/

In de week van 9 tot 15 april 2018 werd er op verschillende manieren aandacht gevraagd voor vrouwen in de overgang.
De POI-POF patiëntenvereniging heeft samen met het Erasmus MC en Care for Women op 12 april een lezing georganiseerd
over overgangsklachten, voedingssupplementen en wat het betekent om “jonger dan normaal” in de overgang te zijn.

De opvliegers lijken altijd op ongelukkige momenten te komen. Vooral als ik ergens van schrik bijvoorbeeld.

Zo ook in de Albert Heijn toen iemand me onverwacht van achter aanstootte toen ik in de rij stond.

Het lijkt vanuit mijn tenen te komen en razendsnel naar boven  te trekken. Ik weet dat ik knal rood word.

Binnen 2 seconden (misschien zelfs sneller) staat het zweet op mijn voorhoofd en mijn bovenlip.